کفش‌های پاشنه‌بلند

تاریخچه کفش‌های پاشنه‌بلند قدمت طولانی در تاریخ دارند .استفاده از کفش‌ پاشنه‌بلند در تمدن ایران باستان آغاز شد، جایی که برخی شوالیه‌ها، کمانداران، از کفش‌های پاشنه‌بلند استفاده می‌کردند و به کمک کفش‌های پاشنه‌بلند، پا های خود را در زین اسب ثابت می‌کردند تا بتوانند بایستند و بدون ترس به سمت سربازان دشمن شلیک کنند. کفش‌های پاشنه‌بلند در سال 1599 از طریق سفر دیپلماتیک هیئتی از امپراتوری ایران به قاره اروپا منتقل شدند تا ایرانی‌ها حمایت کشورهای اروپایی را در جنگ علیه امپراتوری عثمانی جلب کنند.تاریخچه کیف و کفش با تاریخ بشر عجین شده اند .

تاریخچه کفش‌های پاشنه‌بلند در اروپا

زنان در اروپا از همان زمان شروع به پوشیدن کفش‌های پاشنه‌بلند کردند، درست مانند مردان که نشانه برابری زن و مرد و راهی مفید برای افزایش قد برخی از زنان کوتاه‌قد بود. ما امروز قصد صحبت در مورد تاریخچه کفش‌های پاشنه‌بلند راداریم . بر خلاف باور عمومی ، کفش پاشنه بلند در ابتدا کفش مردانه بود .

اولین زنی که از کفش پاشنه‌بلند استفاده کرد چه کسی بود؟

کاترین دو مدیچی، شاهزاده ایتالیایی و همسر هنری دوم پادشاه فرانسه، به دلیل قدکوتاهش که از 150 سانتی‌متر تجاوز نمی‌کند، اولین زنی بود که در عروسی خود با پادشاه فرانسه هنری دوم کفش پاشنه‌بلند پوشید. در اروپا در قرن شانزدهم، زنان کفش‌های پلت فرم می‌پوشیدند که ارتفاع برخی از آن‌ها به 60 سانتی‌متر می‌رسید؛ اما به دلیل سختی راه رفتن به‌تنهایی در هنگام پوشیدن آن، دی مدیچی ترجیح داد از کفش‌های معمولی استفاده کند که فقط در قسمت پشت بلند بودند که شبیه به کفش‌های پاشنه‌بلند امروزی است. این زن تاثیر زیادی در تکامل کفش زنانه داشت .

کفش‌های پاشنه‌بلند استایلتو پس از جنگ جهانی دوم رایج شد

با دهه سی قرن بیستم، کفش‌های پاشنه‌بلند رایج‌تر شد و پوسترهای تبلیغاتی به گسترش کفش‌های پاشنه‌بلند که نمادی از زنانگی بود کمک کرد، اما جنگ جهانی دوم مانع از تولید گسترده کفش‌های پاشنه‌بلند شد، بنابراین دوباره برای ثروتمندان تبدیل شد. در دهه پنجاه، طراحان کفش، کفش‌های جدیدی به نام رکاب یا استیلتو را به نمایش گذاشتند که در آن پاشنه بر روی یک میله فلزی نازک قرار می‌گرفت. در دهه پنجاه، طراحان کفش، کفش‌های جدیدی به نام رکاب یا استیلتو را به نمایش گذاشتند که در آن پاشنه بر روی یک میله فلزی نازک قرار می‌گرفت.

برای آشنایی بهتر ، می توانید مقاله انواع کفش را مطالعه نمایید .

ناپدید شدن کفش‌های پاشنه‌بلند پس‌ازآنقلاب فرانسه و بازگشت آن

پس‌ازاینکه مردان کفش‌های پاشنه‌بلند را کنار گذاشتند، زنان نیز پس از وقوع انقلاب فرانسه در سال 1789 که سلطنت فرانسه را سرنگون کرد، پوشیدن آن را متوقف کردند؛ زیرا زنان از پوشیدن کفش‌های پاشنه‌بلند که پوشیدن آن غیرعملی و نمادی از بی‌منطقی، سطحی‌نگری و اغراق اشرافی تلقی می‌شد، اجتناب می‌کردند.و بنابراین برای مدت طولانی از عرصه مد ناپدید شد. با اختراع دوربین، بالا پاشنه ساخته‌شده بازگشت در اواسط قرن نوزدهم، پس از بیش از یک قرن از نبود.
باگذشت زمان این کفش‌های پاشنه‌بلند لاغر از میان عکس‌ها بیرون آمدند و رواج یافتند و در خیابان‌ها، ادارات و خانه‌ها توسط زنان پوشیده شدند و طراحان کفش مشغول ساخت اشکال مختلف از آن‌ها و تلاش برای ساخت آن‌ها هستند.

دلیل اختراع کفش پاشنه‌بلند

تاریخچه کفش‌های پاشنه‌بلند می‌گوید که سابقه طولانی مردانی وجود دارد که برای اهداف سوارکاری کفش پاشنه‌بلند می‌پوشند مانند گاوچرانی که کفش پاشنه‌بلند می‌پوشند و همچنین می‌گوید که کفش‌های پاشنه‌بلند در درجه اول کارکرد دارند، نه مد و در زمان جنگ، کفش‌های پاشنه‌بلند یک ابزار اضافی بود؛ که به سوارکار اجازه می‌داد تا خود را ثابت نگه دارد و درنتیجه از سلاح‌ها بهتر استفاده کند و جنگ را متحول کند؛ اما این مردان سعی کردند برای یک روز کفش پاشنه‌بلند بپوشند و به طرز سختی شکست خوردند و اندکی بعد، زنان این ظاهر را درست مانند شلوار جین و پیراهن‌های دکمه‌دار اتخاذ کردند. و در قرن هجدهم کفش‌های پاشنه‌بلند تا حد زیادی به‌عنوان کفش‌های زنانه در نظر گرفته شدند .باپاشنه‌ای نازک‌تر و پنجه نوک‌تیز شروع به گرفتن ظاهری کرد که امروز می‌شناسیم.

تاریخچه کفش‌های پاشنه‌بلند و ظهور آن‌ها در اروپا چگونه بود؟

در مورد چگونگی انتقال ایده کفش ایرانی به اروپا، این امر به دست گروهی از دیپلمات‌های ایرانی بود که سوار بر اسب بودند. این اتفاق در سال 1599 رخ داد، زمانی که یک هیئت دیپلماتیک ایرانی برای جستجوی متحدان خود در جنگ علیه امپراتوری عثمانی وارد فرانسه شد.
این هیئت سفر خود را از مسکو آغاز کرد و به لیسبون ختم شد و هر جا که می‌رفت چشم اروپایی‌ها به پاهایشان بود و دقیقاً به کفش‌های پاشنه‌بلندشان که یک ابداع فنی در آن زمان بود اشاره می‌کردند که پاهای شوالیه‌ها را حفظ می‌کرد؛ و آن‌ها را محکم در زین نگه داشت.

البته این نوع کفش مضرراتی دارد که اطلاعات تکمیلی را در مطلب مضرات کفش پاشنه بلند می توانید ببینید .

تاریخچه کفش‌های پاشنه‌بلند و رواج آن

پس‌ازاینکه اروپایی‌ها شوالیه‌های ایرانی را با کفش‌های پاشنه‌بلند دیدند. این ایده در سراسر اروپا گسترش یافت. کفش‌های پاشنه‌بلند در بین مردان، به‌ویژه از طبقه بالا، بسیار محبوب شد. به‌عنوان نمادی از مردانگی در نظر گرفته می‌شد. به‌خصوص که باعث می‌شد مردان بلندتر از آن روزها به نظر برسند.

تاریخچه کفش‌های پاشنه‌بلند و لویی چهاردهم

در دوران سلطنت لویی چهاردهم که از 1643 تا 1715 بر فرانسه حکومت می‌کرد. شیفتگی اروپاییان به هر آنچه ایرانی است وجود داشت و شاه لوئی چهاردهم که طولانی‌ترین فرمانروای سلطنتی اروپا در آن زمان بود. کوتاه‌تر از میانگین قد بود. مردان در فرانسه در آن زمان; قد او 162 سانتی‌متر بود.درحالی‌که میانگین قد مردان فرانسوی در آن زمان 165 سانتی‌متر بود.بنابراین لوئیس خود را بلندتر نشان داد و یک پاشنه 10 سانتی‌متری به کفش‌هایش اضافه کرد که اغلب با صحنه‌های دقیق میدان‌های جنگ بر روی آن‌ها حک‌شده بود. باگذشت زمان، احساس نیاز او به تمایز بیش‌ازپیش افزایش یافت.به‌طوری‌که کفش‌های پاشنه قرمز به همه کفش‌هایش اضافه شد.

تاریخچه کفش مجلسی را می توانید از طریق این لینک مطالعه نمایید .

نقش لویی چهاردهم در ترویج کفش پاشنه بلند

لویی چهاردهم، پادشاه فرانسه، در پرتره‌ای که به سال 1701 برمی‌گردد، باظرافت کامل، با موهای بلند و لباس سلطنتی خود، ظریف و مجلل ظاهر می‌شود. و همچنین با یک جفت کفش پاشنه‌بلند که به رنگ قرمزرنگ شده است، ظاهر می‌شود.
فقط آن دسته از پسران طبقه بالا که پادشاه برای پوشیدن کفش‌های مشابه مناسب می‌دانست می‌توانستند آن را بپوشند؛ به‌عبارت‌دیگر، می‌شد به‌پای انسان نگاه کرد. برای اینکه بلافاصله بدانیم که آیا او از حلقه داخلی پادشاه است یا خیر، پوشیدن کفش‌های پاشنه‌بلند به یکی از ویژگی‌های اشراف مرد تبدیل شد.

تاریخچه کفش‌های پاشنه‌بلند زنانه

درزمانی که وسواس به همه‌چیز فارسی در قاره اروپا بیداد می‌کرد. زنان اروپایی تمایل داشتند از الگوهای مردسالارانه ازجمله پوشیدن کفش‌های پاشنه‌بلند تقلید کنند. تا از حقوق خود در برابری با مردان دفاع کنند.

به گفته الیزابت سیملهاک، نماینده موزه کفش باتا و نویسنده کتاب «بلندی‌های مد»، زنان در آن دوره تمایل داشتند موهای خود را کوتاه کنند. به لباس‌های خود پائول اضافه کنند، پیپ بکشند، کلاه مردانه بپوشند و لباس‌های بلند بپوشند. کفش‌های پاشنه‌دار درست مانند مردان در لباس‌هایشان سعی کنید از سبک‌های مردانه استفاده کنید.

تاریخچه کفش‌های پاشنه‌بلند در قرن هفدهم

در قرن هفدهم، زنان کفش پاشنه‌بلند می‌پوشیدند .و دو نوع کفش پاشنه‌بلند وجود داشت. یکی برای مردان ضخیم و دیگری برای زنان و روند جدید در دنیای مد به‌تدریج به طبقه متوسط و عموم مردم منتقل شد. پس‌ازآن که نمادی از نخبگان بود.
آیا می‌توان انتقال پوشیدن کفش پاشنه‌بلند از مردان به زنان را صرفاً به‌عنوان یک دیوانگی که با مد جدید گسترش‌یافته است.یا به‌عنوان تلاش آگاهانه زنان برای اتخاذ مد مناسب مردانه و رسیدن به برابری تفسیر کرد. درنهایت، مردان پوشیدن کفش‌های پاشنه‌دار را به‌کلی متوقف کردند.

کفش پاشنه بلند در قرن هجدهم

این اتفاق در قرن هجدهم رخ داد، زمانی که مردان از پوشیدن کفش‌های پاشنه‌بلند به دلیل غیرعملی بودن آن خودداری کردند .و لباس‌های مردانه از لباس‌های منحصربه‌فرد بارنگ‌های زنده به لباس‌های نسبتاً یکنواخت بارنگ‌های تیره تغییر کرد.و مردان پوشیدن کفش‌های پاشنه‌بلند را برای زنان کنار گذاشته‌اند.رویدادی که کارشناسان مد آن را «مصالحه بزرگ مردانه« می‌نامند.

تاریخچه کفش‌های پاشنه‌بلند مدرن

کفش‌های پاشنه‌بلند مدرن توسط فرستادگان عباس کبیر در اوایل قرن هفدهم به اروپا آورده شد. مردان آن را برای نشان دادن وضعیت خود از طبقه بالا می‌پوشیدند. فقط فردی که مجبور به کار نیست می‌تواند ازنظر مالی و عملی چنین کفش‌های گران‌قیمتی بپوشد. پادشاهانی مانند شاه لوئی چهاردهم برای اضافه کردن موقعیت، کفش‌های پاشنه‌دار می‌پوشیدند. هنگامی‌که کفش‌ها گیر کرد و سایر اعضای جامعه شروع به پوشیدن کفش‌های پاشنه‌بلند کردند. اعضای نخبگان برای متمایز کردن خود از طبقات پایین دستور دادند که پاشنه‌هایشان بلندتر باشد.

مهم‌ترین رویدادهای تاریخی کفش پاشنه‌بلند

‌1. در حدود 200 سال بعد، کفش‌های پاشنه‌دار واقعاً ظاهر شدند. اما دوباره در بین مردان، کفش‌های پاشنه‌دار قرمز به تعداد کمی از افراد موردعلاقه محدود شد. و درنهایت کفش‌های پاشنه‌بلند در میان اشراف، هم در ایتالیا و هم در امپراتوری عثمانی، در قرن هشتم رایج شد. در اروپا، کفش‌های پاشنه‌بلند کارکردی عملی به خود گرفتند. زیرا دهقانان و طبقه کارگر کفش‌هایی به نام پاتک یا کفش‌های پاشنه‌بلند را انتخاب کردند.

استفاده گسترده از کفش پاشنه بلند

2. در حدود سال 1810 پس از میلاد، مد برای کفش پاشنه‌بلند به‌طور گسترده مورداستفاده قرار گرفت. هر دو پاشنه Pinet و Cromwell معرفی شدند. کفش‌های پاشنه‌بلند از مواد مختلفی در طول تاریخ ساخته می‌شدند. در سال‌های اولیه با استفاده از چرم ساخته می‌شدند. با پیشرفت تمدن‌ها، معرفی ابریشم بودند، درحالی‌که چوب‌پنبه و چوب به‌عنوان منابع ارزان‌قیمت در زمان جنگ استفاده می‌شد.پس از دو جنگ جهانی و افزایش تولید فولاد، پاشنه واقعی عبارتی بود که با فولاد ساخته می‌شد.

عدم استفاده کفش پاشنه بلند توسط مردان

3. تقریباً در اواسط قرن هجدهم، مردان کفش‌های پاشنه‌بلند را کنار گذاشتند. و کفش به حوزه زنانه افتاد. زنان در حدود سال‌های (1760-1765) شروع به پوشیدن کفش‌های پاشنه‌دار کردند. پاشنه ابریشمی زرد از انگلستان طراحی شد.
پاشنه «لوئی» نامیده می‌شود، با اشاره به سبک پوشیده شده در دربار لویی چهاردهم.

مطالب مرتبط با این موضوع :

1.  انواع مختلف کفش اسپرت

2. انواع مختلف کفش مردانه

3.  انواع مختلف کفش زنانه

تماس با ما :

شماره تماس : 09142244372

آدرس سایت : www.subia.ir